มานาประจำวันที่ 31 พค 61 - มัทธิว 27:32-50

มานาประจำวันที่ 31 พค 61 - มัทธิว 27:32-50

27:32ครั้นออกไปแล้วได้พบชาวไซรีนคนหนึ่งชื่อซีโมน จึงเกณฑ์ให้แบกกางเขนของพระองค์
ไป 27:33เมื่อมาถึงตำบลหนึ่งที่เรียกว่ากลโกธา แปลว่าที่กะโหลกศีรษะ 27:34เขาเอาเหล้าองุ่นเปรี้ยวระคนกับของขม มาถวายพระองค์เมื่อพระองค์ทรงชิมก็ไม่เสวย 27:35ครั้นตรึงพระองค์ที่กางเขนแล้ว เขาก็เอาฉลองพระองค์มาจับฉลากแบ่งปันกัน 27:36แล้วก็นั่งเฝ้าพระองค์อยู่ที่นั่น 27:37และเขาได้เอาถ้อยคำข้อหา ที่ลงโทษพระองค์ไปติดไว้เหนือพระเศียร ซึ่งอ่านว่า "ผู้นี้คือเยซูกษัตริย์ของชนชาติยิว" 27:38คราวนั้นเขาเอาโจรสองคนตรึงไว้พร้อมกับพระองค์ ข้างขวาคนหนึ่งข้างซ้ายคนหนึ่ง 27:39ฝ่ายคนทั้งปวงที่เดินผ่านไปมานั้น ก็กล่าวเหยียดหยามพระองค์ สั่นศีรษะเยาะเย้ย 27:40ว่า "เจ้าผู้จะทำลายพระวิหาร และสร้างขึ้นในสามวันน่ะ จงช่วยตัวเองให้รอด ถ้าเจ้าเป็นบุตรของพระเจ้า จงลงมาจากกางเขนเถิด" 27:41พวกมหาปุโรหิตกับพวกธรรมาจารย์และพวกผู้ใหญ่ ก็เยาะเย้ยพระองค์ว่า 27:42"เขาช่วยคนอื่นให้รอดได้ แต่ช่วยตัวเองไม่ได้ เขาเป็นกษัตริย์ของชาติอิสราเอล ให้เขาลงมาจากกางเขนเดี๋ยวนี้เถิด เราจะได้เชื่อถือบ้าง 27:43เขาไว้ใจในพระเจ้า ถ้าพระองค์พอพระทัยในเขาก็ให้ทรงช่วยเขาเดี๋ยวนี้เถิด ด้วยเขาได้กล่าวว่าเขาเป็นพระบุตรของพระเจ้า" 27:44ถึงโจรที่ถูกตรึงไว้กับพระองค์ ก็ยังกล่าวคำหยาบช้าต่อพระองค์เหมือนกัน 27:45แล้วก็บังเกิดมืดมัวทั่วแผ่นดิน ตั้งแต่เวลาเที่ยงวันจนถึงบ่ายสามโมง 27:46ครั้นประมาณบ่ายสามโมง พระเยซูทรงร้องเสียงดังว่า "เอลี เอลี ลามาสะบักธานี" แปลว่า "พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย 27:47บางคนที่ยืนอยู่ที่นั่น เมื่อได้ยินก็พูดว่า "คนนี้เรียกเอลียาห์" 27:48ในทันใดนั้น คนหนึ่งในพวกเขา วิ่งไปเอาฟองน้ำชุบเหล้าองุ่นเปรี้ยวเสียบปลายไม้อ้อ ส่งให้พระองค์เสวย 27:49แต่คนอื่นร้องว่า "อย่าเพ่อก่อน ให้เราคอยดูซิว่าเอลียาห์จะมาช่วยเขาให้รอดหรือไม่" 27:50ฝ่ายพระเยซูร้องเสียงดังอีกครั้งหนึ่ง แล้วสิ้นพระชนม์

"พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย"

หลายๆครั้งที่เราเจอสถานการณ์ที่รู้สึกแย่ ทำไมพระเจ้าถึงให้เราเจอกับเรื่องราวที่เราไม่ควรเจอ ทำไมพระเจ้าไม่ช่วยเรา ทำไมพระเจ้าไม่ดึงเราออกจากสถานการณ์ที่เป็นอยู่ ทั้งๆที่เราเต็มที่กับพระองค์  เราต้องได้รับสิ่งที่พระเจ้าอวยพรสิ ไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายหรือสถานการณ์ที่แย่... 

รู้สึกแย่น่ะที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้กับพระเยซูทั้งๆที่พระองค์ทรงช่วยเหลือคนมากมาย รักษาคนตาบอดให้หาย รักษาคนง่อยให้เดินได้ รักษาคนเป็นโรคเรื้อนให้หายเป็นปกติ พระองค์ทรงถ่อมพระทัย ยอมล้างเท้าให้เหล่าสาวก และมอบพระคำมากมายให้กับสาวก ทรงสอนให้คนเลวกลับใจกลายเป็นคนดี  แต่สุดท้ายพระองค์ก็ต้องเจ็บปวดกับการโดนทรมาน โดนดูหมิ่นเหยียดหยาม และสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน เพราะพระเจ้าต้องการที่จะทำให้โลกนี้ได้รู้ว่า การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูครั้งนี้เป็นการตายเพื่อไถ่บาปให้กับมนุษย์เรา เป็นการจ่ายราคาที่แสนแพงให้กับเราทุกคน 

ขอบคุณมานาวันนี้ที่ได้เห็นถึงการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ แม้แต่พระเยซูผู้ที่แสนดียังถูกดูถูกเหยียดหยาม ยังถูกดูหมิ่น แล้วเราเป็นใครล่ะ ที่จะไม่โดนคนอื่นดูถูก ที่จะไม่เจอสถานการณ์ที่ยากลำบาก เมื่อไหร่ที่เจอเรื่องราวที่แสนจะท้อ ถดถอย ขอให้มองไปที่พระองค์ในวันนี้ ย้ำเตือนใจตัวเอง ว่า...แม้แต่พระเยซูก็ยังโดนกระทำในสิ่งที่พระองค์ไม่ได้ก่อ มีความเจ็บปวดเกิดขึ้นมากมายในร่างกายและจิตใจของพระองค์ ความเจ็บปวดนี้เป็นสิ่งที่จะกัดกินใจเราและปล้นความสุขไปจากเรา เพราะฉะนั้น เมื่อไหร่ที่เรารู้สึก จงให้อภัย ปล่อยวางและมอบความรักกลับคืนไปให้กับพวกเขา ซึ่งนี้จะเป็นสิ่งที่จะทำให้เราเดินหน้าใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างมีความสุข 

ขอบคุณพระเยซูที่ยอมตายบนไม้กางเขนเพื่อไถ่บาปให้กับเรา ขอให้ลูกระลึกถึงพระองค์ในยามที่ลูกท้อ หมดหวัง เจ็บปวดกับสิ่งรอบข้าง ขอให้ลูกใช้ความรักสวมทับทุกสิ่ง ให้อภัย และปล่อยวางกับสิ่งเหล่านั้น อธ ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า เอเมน...