มานาประจำวันที่ 20 เมย 61- ลูกา 15:11-24

มานาประจำวันที่ 20 เมย 61- ลูกา 15:11-24

15:11พระองค์ตรัสว่า "ชายคนหนึ่งมีบุตรสองคน 15:12บุตรคนน้อยพูดกับบิดาว่า "บิดาเจ้าข้า ขอทรัพย์ที่ตกเป็นส่วนของข้าพเจ้าเถิด" บิดาจึงแบ่งสมบัติให้แก่บุตรทั้งสอง 15:13ต่อมาไม่กี่วันบุตรน้อยนั้นก็รวบรวมทรัพย์ทั้งหมดแล้วไปเมืองไกล และได้ผลาญทรัพย์ของตนที่นั่นด้วยการเป็นนักเลง 15:14เมื่อใช้ทรัพย์หมดแล้วก็เกิดกันดารอาหารยิ่งนักทั่วเมืองนั้นเขาจึงขัดสน 15:15เขาไปอาศัยอยู่กับชาวเมืองนั้นคนหนึ่ง และคนนั้นก็ใช้เขาไปเลี้ยงหมูที่ทุ่งนา 15:16เขาใคร่จะได้อิ่มท้องด้วยฝักถั่วที่หมูกินนั้น แต่ไม่มีใครให้อะไรเขากิน 15:17เมื่อเขารู้สำนึกตัวแล้ว จึงพูดว่า "ลูกจ้างของบิดาเรามีมาก ยังมีอาหารกินอิ่มและเหลืออีก ส่วนเราจะมาตายเสียที่นี่เพราะอดอาหาร 15:18จำเราจะลุกขึ้นไปหาบิดาเรา และพูดกับท่านว่า "บิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้าได้ผิดต่อสวรรค์และผิดต่อท่านด้วย 15:19ข้าพเจ้าไม่สมควรจะได้ชื่อว่าเป็นลูกของท่านต่อไป ขอท่านให้ข้าพเจ้าเป็นเหมือนลูกจ้างของท่านคนหนึ่งเถิด" 15:20แล้วเขาก็ลุกขึ้นไปหาบิดาของตน แต่เมื่อเขายังอยู่แต่ไกล บิดาแลเห็นเขาก็มีความเมตตา จึงวิ่งออกไปกอดคอจุบเขา 15:21ฝ่ายบุตรนั้นจึงกล่าวแก่บิดาว่า "บิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้าได้ผิดต่อสวรรค์และต่อท่าน ข้าพเจ้าไม่สมควรจะได้ชื่อว่าเป็นลูกของท่านต่อไป" 15:22แต่บิดาสั่งบ่าวของตนว่า "จงรีบไปเอาเสื้ออย่างดีที่สุดมาสวมให้เขา และเอาแหวนมาสวมนิ้วมือ กับเอารองเท้ามาสวมให้เขา 15:23จงเอาลูกวัวอ้วนพีมาฆ่าเลี้ยงกัน เพื่อความรื่นเริงยินดีเถิด 15:24เพราะว่าลูกของเราคนนี้ตายแล้ว แต่กลับเป็นอีก หายไปแล้วแต่ได้พบกันอีก" เขาทั้งหลายต่างก็มีความรื่นเริงยินดี

การหันหลังให้กับพระเจ้าไม่ว่าจะด้วยจากการ สดุดกับคน ความเหนื่อย ต้องการอิสระ ความเบื่อหน่าย ความแตกแยก ความไม่เห็นด้วย ความเห็นแก่ตัว สิ่งต่างๆ เหล่านี้เกิดขึ้นกับเราได้เสมอ และบ่อยครั้งที่ความรู้สึกเหล่านี้เป็นตัวบั่นทอนตัวเรา ทำให้เราถดถอย หาเหตุผลต่างๆนาๆ ที่จะตีตัวออกห่างจากพระเจ้า

แต่ทุกครั้งที่คิดจะถอนตัว ก็มีเหตุหนุนใจ และคิดได้ว่าทางเดียวที่ช่วยให้เราหลุดจากความคิดเหล่านั้นคือพระเจ้า เมื่อกลับใจหันกลับมาหาพระองค์อีกครั้ง พระเจ้าก็พร้อมจะอ่าแขนรับเรา ให้อภัยในความบาปของเรา ไม่ว่าเราจะหลงหายไปจากทางพระองค์กี่ครั้ง พระองค์ก็
ยกโทษให้เราเหมือนเรื่องราวของบุตรน้อยหลงหาย พี่พ่อรอการกลับมาของลูก แม้เขาจะเป็นคนบาป ทำผิดกับเขาแค่ไหน พ่อก็พร้อมจะให้อภัยลูกเสมอ

ในเมื่อเรารู้แล้วว่าพระเจ้าคือทางที่ใช่ พระเจ้าคือทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องการ พระเจ้าเป็นทางเดียวเท่านั้นที่เราจะพึ่งพิงได้ เราจะเสียเวลาเดินวนไปกับรู้สึก ความถดถอยกับสิ่งเหล่านั้นทำไม สู้เดินหน้า เผชิญกับความรู้สึกนั้นต่อไปจะดีกว่าไหม เชื่อว่า ไม่ว่าเราจะผิดพลาด ล้มเหลวกับสิ่งใด เราจะมีพระเจ้ารองรับ และพร้อมจะอ่าแขนรอเราอยู่อย่างแน่นอน

ข้าแต่พระเจ้าพระบิดา ขอบพระคุณสำหรับความรัก ความเมตตา และการให้อภัยที่มีต่อความบาปของลูก ขอให้ลูกให้อภัยผู้อื่นได้เหมือนดั่งพระองค์ ให้อภัยผู้อื่นได้เหมือนกับให้อภัยตัวเองได้เช่นกัน และขออย่าให้ลูกสาละวนอยู่กับความรู้สึกที่วนอยู่กับปัญหา ให้ลูกเดินหน้าและเผชิญกับสิ่งเหล่านั้นด้วยใจยินดีและขอบพระคุณ อธิษฐานในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า เอเมน...