มานาวันที่ 10 กค 61 - โยบ 41:12-34

มานาวันที่ 10 กค 61 - โยบ 41:12-34

41:12"เราจะไม่งดพูดถึงแข้งขาของมัน หรือกำลังอันแข็งกล้าของมัน หรือโครงร่างอันดีของมัน 41:13ใครจะถลกเสื้อชั้นนอกของมันออกได้ ใครจะแทงเข้าไปในเสื้อเกราะสองชั้นของมันได้ 41:14ใครจะเปิดประตูหน้าของมันได้ ฟันของมันนั้นน่าสยดสยองโดยรอบ 41:15ที่หลังของมันทำด้วยโล่เป็นแถวๆ แนบตัวมันสนิทเหมือนอย่างตราผนึก 41:16มันอยู่ชิดกันมาก ไม่มีลมผ่านเข้าไปได้ 41:17เกล็ดเหล่านั้นต่อซึ่งกันและกัน มันเกาะติดหมด และแยกจากกันไม่ได้ 41:18การจามของมันปล่อยแสงสว่างออกมา ตาของมันเหมือนอย่างแสงอรุณรุ่งเช้า 41:19คบเพลิงออกมาจากปากของมัน ประกายไฟกระโดดออกมา 41:20ควันออกมาทางรูจมูกของมัน อย่างกับมาจากหม้อที่เดือด และอ้อเล็กที่ไหม้ 41:21ลมหายใจของมันจุดถ่านลุก เปลวเพลิงออกมาจากปากของมัน 41:22กำลังอยู่ในลำคอของมัน และความสยดสยองเต้นอยู่ข้างหน้ามัน 41:23หลืบเนื้อของมันเกาะติดกัน หล่อติดกันแน่น ทำอะไรมันไม่ได้ 41:24หัวใจของมันแข็งอย่างกับหิน เออ แข็งเหมือนอย่างแท่นหินโม่ 41:25เมื่อมันลอยขึ้นมา ผู้ทรงอานุภาพก็กลัวมันพอมันแว้ง เขาทั้งหลายก็มีใจฝ่อเสียแล้ว 41:26ถึงคนใดเอาดาบลองแทงมัน ก็ต่อต้านมันไม่ได้ไม่ว่าหอก หรือแหลน หรือหอกซัด 41:27มันนับเหล็กว่าเป็นฟาง และทองสัมฤทธิ์ว่าเป็นไม้ผุ 41:28ลูกธนูทำให้มันหนีไปไม่ได้ หินลูกสลิ่งก็กลายเป็นตอข้าว 41:29ไม้กระบองก็นับเป็นตอข้าวด้วย มันหัวเราะเยาะเสียงหอกซัด 41:30เบื้องล่างของมันคมอย่างกับเศษหม้อแตก มันเหยียดตัวออกบนเลนเหมือนเลื่อนนวดข้าว 41:31มันทำให้น้ำลึกเดือดเหมือนหม้อ มันทำให้ทะเลเหมือนหม้อน้ำมันทา 41:32มันละทางแวบวาบไว้ข้างหลัง ทำให้ใครๆคิดว่ามหาสมุทรผมหงอก 41:33บนแผ่นดินโลกไม่มีอะไรเหมือนมัน เป็นสิ่งที่ถูกสร้างไม่ให้รู้จักความกลัว 41:34มันเห็นทุกสิ่งที่อยู่สูง มันเป็นราชาเหนือบรรดาสัตว์ที่สง่า"

ด้านมืดและด้านสว่าง

พระเจ้าทรงสร้างเลวีอาธานไว้ ในที่ๆเราไม่รู้เลยว่ามันอยู่ที่ไหน และในจิตนาการตามคำบรรยายมันคงเป็นสัตว์ที่ดุร้าย น่ากลัว มากเลย ถ้าเมื่อไหร่มันหลุดออกมา มันจะมีซุปเปอร์ฮีโร่ที่จะช่วยให้เรารอดได้เหมือนในหนังหรือเปล่า เหมือนหนังเรื่องจูราสสิค พาร์ค ที่มีทั้งสายพันธุ์ดุ และพันธุ์ที่เชื่อง ที่มนุษย์เป็นคนหล่อหลอมสภาวะชีวิตของสัตว์แต่ละตัว แต่สุดท้าย ก็จบอย่าง happy ending ด้วยฮีโร่ของเราก็คือสายพันธุ์ที่เชื่องที่สำนึกถึงพระคุณของคนที่ช่วยเหลือและมีความสัมพันธุ์ที่ดีมาก่อน

เปรียบเหมือนตัวเรา ก็จะมีทั้งนิสัยที่ดีและร้ายปะปนกันไป ตามสภาวะ ช่วงเวลาที่เราเจอ 

อยู่ที่ว่าเรานำนิสัยส่วนไหนมาใช้มากกว่า เราจะตอบสนองสถานการณ์นั้นแบบไหน แล้วเราจะพึ่งพาพระเจ้ามากแค่ไหน เราเชื่อและวางใจในพระเจ้า เชื่อในฤทธิ์อำนาจของพระเจ้ามากแค่ไหน 

ขอบคุณพระเจ้าที่พระองค์ทรงสร้างความมืดและความสว่างบนโลกใบนี้ พระองค์ทรงให้เราได้เห็นความน่ากลัว และความดีงาม  ความไม่สมบูรณ์และความสมบูรณ์แบบ ธรรมชาติที่สวยงาม และมหันตภัยธรรมชาติ ควบคู่กันไป และยังมีเรื่องราวที่เรายังไม่รู้ ที่พระองค์ทรงยังให้ค้นหาอีกมากมายบนโลกใบนี้ จนกว่า เราจะได้พบกับพระองค์ ขอบพระคุณความลึกลับ ขอบพระคุณการทรงสร้างของพระองค์ อธ ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า เอเมน...