เฝ้าเดี่ยว 90วันได้อะไรบ้าง

สวัสดีค่ะ โอ๋ก็เป็นผู้เชื่อใหม่ที่เข้ามาเชื่อพระเจ้าผ่านพระวจนะ จากการเฝ้าเดี่ยวมาตั้งแต่เริ่มต้นมาเชื่อน่ะค่ะ สาเหตุที่มาเฝ้าเดี่ยว ก็มาจากความอยากรู้อยากเห็นของตัวเอง ว่าการเฝ้าเดี่ยว ที่เขาบอกว่าดีมันเป็นยังไง

ทำไมชาวคริสถึงปลดปล่อยจากความทุกข์ได้อย่างรวดเร็ว

ยังยิ้มได้ทั้งที่มีความทุกข์ 

ยังให้อภัยได้แม้เขาจะไม่ดีกับเรา

****สิ่งที่ได้รับจากการเฝ้าเดี่ยว คือ

- ทุกวันที่อ่านมานา เหมือนเราได้ทบทวนความคิดของเราทุกวันผ่านพระคำภีร์ ก็จะมีคำที่โดนใจ เหมือนพระเจ้าสื่อสารความคิดของเรา ออกมาทางตัวหนังสือ มาเป็นคำตอบที่เรากำลังคิดอยู่ ซึ่งนี้ก็เป็นเหตุผลแรกช่วงแรกๆที่อยากเฝ้าเดี่ยวทุกวัน  เพราะในทุกวันที่เฝ้าเสร็จก็จะมีความอยากรู้อีกว่าพระเจ้าจะพูดอะไรกับเราผ่านมานาในวันพรุ่งนี้ เลยทำให้การเฝ้าเดี่ยวไม่น่าเบื่อ ตื่นเต้นที่ได้อ่าน และก็รู้สึกมีความสุขกับการค้นหาด้วย

-  อีกประการหนึ่งการเฝ้าเดี่ยวของโอ๋เป็นเหมือนการรอคอยคำตอบ ซึ่งหลายๆคนก็คงจะเป็นน่ะค่ะว่า ขณะที่เรากำลังคิดเรืองบางเรื่องอยู่ เศร้าใจกับปัญหาที่เป็นอยู่ พอได้มาอ่านมานา เขียนจดบันทึก ไตร่ตรองเป็นข้อความที่ได้สรุปจากมานาของแต่ละวัน

หลายครั้งที่พระเจ้าตอบเราผ่านมานา
หลายครั้งที่ พระเจ้าแก้ปัญหาให้เราโดยที่เราอาจจะไม่ต้องร้องขอ เพราะพระเจ้าทรงรู้ว่าเราจะต้องเผชิญอะไร ในแต่ละวัน ซึ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่โดนใจอีกข้อหนึ่ง ในการเฝ้าเดี่ยวของโอ๋ เพราะว่าถ้าเราไม่ได้มาเจอพระคำก่อน เราก็อาจจะยังใช้อารมรมณ์ มาตัดสิน ปัญหา เหมือนเดิม ซึ่งนั้นก็ไม่ใช่น้ำพระทัยของพระเจ้า มันทำให้เรารู้จักถ่อมใจมากขึ้นค่ะ

- อีกประการหนึ่งของการเฝ้าเดี่ยวคือ การได้รับน้ำนมฝ่ายวิญญาณเพิ่มมากขึ้น จากการแบ่งปันของผู้เฝ้าเดี่ยวคนอื่น ซึ่งทุกคนก็จะทราบดีว่าเวลาเฝ้าเดี่ยวก็จะมีการแบ่งปันเข้าไปในไลน์กลุ่มธารแห่งชีวิต ทำให้เราได้รับอาหารในฝ่ายวิญญาณเพิ่มมากขึ้น ได้รู้ความคิด วิธีเขียนจากพี่น้องมากขึ้น

บางวันเราไม่เข้าใจว่ามานาวันนี้กำลังสื่อถึงอะไร พอได้มาอ่านเฝ้าเดี่ยวของพี่น้องคนอื่นก็ทำให้เราเข้าใจมากขึ้น ซึ่งของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันน้ะค่ะ อย่างเช่นของพี่ไก่ พี่ยุ อ.ปุ่น พี่กาน พี่น้อง ที่ส่งเข้ามาทุกวัน ทำให้โอ๋ได้รับอาหารฝ่ายวิญญาณมากขึ้นทุกวัน เข้าใจในมุมมองของคนอื่นมากขึ้น เป็นพระพรสำหรับโอ๋มากค่ะ ก็ต้องขอบคุณพี่น้องทุกคนที่ส่งเฝ้าเดี่ยวน่ะค่ะ หนุนใจมากค่ะ

- และประการสุดท้ายของการเฝ้าเดี่ยวคือการได้ฝึกวินัยให้กับตัวเองมากขึ้นน่ะค่ะ  เพราะว่าทุกวันก็จะตื่นขึ้นมาเฝ้าเดี่ยว หรือถ้าตอนเช้าถ้าไม่ได้เฝ้าก็ต้องเฝ้าก่อนนอน จนกลายเป็นความเคยชิน วันไหนที่ไม่ได้เฝ้าก็จะรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง  ไม่รู้ว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนโอ๋หรือป่าวน่ะ

ซึ่งมีคำๆหนึ่งที่ใช้ในการหนุนใจตัวเอง จากคำเทศของหลายๆอาจาร์ย น่ะค่ะว่า

" ต่อให้เราจะเหนื่อยแค่ไหน ง่วงแต่ไหน งานยุ่งแค่ไหน เราก็จะไม่ลืมที่จะพูดคุยกับพระเจ้า" เพราะพระเจ้าจะพูดคุยกับเรา สอนเรา เตือนเรา แนะนำเรา ให้เราเดินในทางที่ถูกต้อง แค่นี้ก็เป็นกำไรชีวิตมากๆแล้วน่ะค่ะ

และนอกจากนั้นโอ๋ก็ได้รับพระพรจากการเฝ้าเดี่ยวในทุกๆวันจากพระคำ ในพระคัมภีร์ พระวจนะที่มาเปลี่ยนแปลงนิสัย เปลี่ยนความข่มขื่นให้เป็นความยินดี เปลี่ยนศัตรูให้กลายเป็นมิตร ทุกๆอย่างน่ะค่ะ

ขอบคุณพระเจ้าที่เป็นเหมือนเข็มทิศ ที่ส่องทางให้เดินไปในทางที่ถูกต้อง 

ขอบคุณพระเจ้าที่เป็นเหมือนเลนส์สายตาที่ทำให้เราเห็นความจริงในโลกนี้ได้ชัดเจนมากขึ้น

ขอบคุณพระเจ้าที่เป็นเหมือนหนังสือคู่มือชีวิตที่ดีเล่มหนึ่งโดยที่เราไม่ต้องไปหาเล่มอื่นมาเพิ่มอีกต่อไป

ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้โอ๋ได้พัฒนาความเข้าใจมากขึ้น  ได้ใช้ชีวิตที่มีความสุขมากขึ้น ถึงแม้จะมีเรื่องทุกข์ แต่ก็ยังยินดีและชื่นบานในสถานการณ์นั้นได้

ซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อนมากๆ อยากหนุนใจพี่น้องที่ยังไม่ได้เฝ้าเดี่ยวน่ะค่ะว่า พระเจ้าเป็นเหมือนที่ปรึกษาในทุกๆเรื่อง ไม่ว่าจะทำอะไร จะตัดสินใจอะไร พระองค์จะอยู่ในเรา พระองค์จะช่วยเราในทุกทางค่ะ เอเมน....
..........

อธิษฐานเช้า

นอกจากการเฝ้าเดี่ยวแล้ว คริสตจักรก็มีการอธิฐานเช้า ซึ่งโอ๋ก็ได้รับพระพรมากมายจากการมาอธิฐานเช้าหลายข้อมากค่ะ ทุกวันที่มา ก็จะเจอพระคำ การแบ่งปันของ อ.ปุ่น ของพี่น้องที่มาอธิฐานเช้าทุกคนที่โดนใจเราทุกวัน มันเหมือนได้เปลี่ยนแปลงนิสัยตัวเองไปทีละนิดๆ โดยที่เราไม่รู้ตัว

- นอกจากนั้นก็ได้ถามสิ่งที่ตัวเองสงสัยจาก อ.ปุ่น และจากเพื่อนที่แบ่งปัน

- อีกพระพรที่ได้รับในการอธิฐานเช้าครั้งนี้คือ ได้ฝึกขับรถ ซึ่งโอ๋ได้เริ่มวันที่ 2 ของการอธิฐานเช้าคือวันแรกของการขับรถออกถนนคนเดียวเป็นครั้งแรก (ซึ่งช่วงเวลาตี5 เป็นช่วงเวลาที่รถน้อยมาก) ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่ได้เจอปัญหาต่างๆในการใช้รถมากมาย ซึ่งก็ต้องขอบคุณพี่ยุด้วยน่ะค่ะที่เสียสละเสี่ยงที่จะนั่งไปกับโอ๋ ที่มั่นใจในตัวโอ๋) ตอนนี้ก็ใช้เวลา 15 วันแล้วที่ได้ฝึกพร้อมมาอธิฐานเช้า

ขอบคุณพระเจ้าที่เสริมกำลังในการที่ทำให้โอ๋สามารถตื่นขึ้นมาทุกวันในเวลา ตีห้าโดยที่ไม่รู้สึกงัวเงีย

ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้ตอนนี้โอ๋สามารถขับรถไปออฟฟิตได้แล้วและยิ่งไปกว่านั้นสามารถเลี้ยวข้ามถนนโดยที่ไม่รู้สึกกลัวเหมือนเมื่อก่อน

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับพระวจนะจาก อ.ปุ่น พี่เอก มะนาว และพี่น้องที่แบ่งปันประสบการณ์ในสิ่งที่เราไม่รู้ และเพิ่มความเชื่อได้มากขึ้น และนำสิ่งที่เราได้รับมาปรับนิสัยเรา ให้เราได้มีความถ่อมใจมากขึ้น รักเพื่อนมากขึ้น รู้ว่าเราจะต้องทำอะไรต่อไป

ขอบคุณพระเจ้าค่ะ ^^